25 πράγματα που θα εύχονταν οι νηπιαγωγοί
να γνωρίζουν οι γονείς των νηπίων
Η σχολική χρονιά άρχισε…
…θα θέλατε να μπείτε για λίγο στο μυαλό τους και να μάθετε τι …σκέφτονται οι νηπιαγωγοί;
Το κάναμε εμείς για εσάς!
Είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάθε νηπιαγωγός, βλέποντάς τους γονείς των νέων τους λιλιπούτειων μαθητών, μεταξύ άλλων θα ευχόταν να γνωρίζουν τα… ακόλουθα:
– Δείξτε ενδιαφέρον για ο,τιδήποτε φέρνει μαζί του από το σχολείο (και φυσικά μην το πετάξετε ποτέ!). Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς είναι αυτό που κρατάτε στα χέρια σας (!!) το παιδί σίγουρα δούλεψε σκληρά και νιώθει υπερήφανο για το δημιούργημά του.
– Μην ρωτάτε πως αποδίδουν τα υπόλοιπα παιδιά. Αν το παιδί σας τα πηγαίνει καλά σε κάτι μην ρωτάτε αν και ο φίλος του το κάνει αυτό. Πρόκειται για απόρρητο προσωπικό δεδομένο. Επίσης μην ρωτάτε αν το παιδί σας είναι το εξυπνότερο στην τάξη. Οι νηπιαγωγοί συγκρίνουν την πρόοδο του κάθε παιδιού με τον εαυτό του και όχι με τους άλλους π.χ. ζωγραφίζει ένα πρόσωπο τόσο καλά όσο το έκανε το φθινόπωρο;
– Τα ρούχα του σχολείου να είναι ρούχα για παιχνίδι. Στο νηπιαγωγείο τα παιδιά θέλουμε να είναι χαρούμενα και δημιουργικά, γεγονός που μερικές φορές σημαίνει και «λερωμένα»! Κανείς δεν θα σας κρίνει αν το παιδί σας δεν είναι ντυμένο για φωτογράφιση περιοδικού!
– Τα «πολυάσχολα» νήπια συχνά περιμένουν μέχρι το τελευταίο λεπτό για να πάνε στην τουαλέτα! Ζώνες και επιπλέον κουμπιά, μπορεί να είναι ωραία, αλλά δημιουργούν δυσκολίες και «ατυχήματα»…
– Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά! Όταν στέλνετε το παιδί στο σχολείο βρώμικο, αυτό το επηρεάζει αρνητικά για δυο λόγους καταρχήν για την υγεία του και κατά δεύτερον γιατί κανένα παιδί δεν θα θέλει να παίξει μαζί του. Αν υπάρχει κάποια πιο συγκεκριμένη αδυναμία του παιδιού σχετικά με το μπάνιο, την οποία δεν μπορείτε να διαχειριστείτε συζητήστε το με τις νηπιαγωγούς.
– Αποχαιρετισμοί: Ένα φιλί, μια αγκαλιά και ένα «Να περάσεις μια υπέροχη μέρα!», είναι όλα όσα χρειάζονται. Με εξαίρεση την αρχή της σχολικής χρονιάς, όπου το παιδί προσαρμόζεται, μην χρονοτριβείτε. Εάν στο παιδί σας αρέσει να γνωρίζει το πρόγραμμά του, μπορείτε να πείτε ακόμη κάτι που θα κάνετε μαζί όταν τελειώσει το σχολείο, π.χ. «Θα πάμε μαζί στο πάρκο!». Και μην πισωγυρίζετε διότι έτσι αυξάνεται δραματικά ο στρεσογόνος παράγοντας. Είναι καλύτερα να κάνετε μια καθαρή και γρήγορη αποχώρηση ακόμη κι αν το παιδί κλαίει. Σιγά σιγά θα αντιληφθεί τι συμβαίνει και θα αποκτήσει τον έλεγχο της κατάστασης.
– Ψείρες! Μπορεί να συμβεί στον καθένα. Μην νιώθετε άσχημα. Ενημερώστε τη νηπιαγωγό ώστε να αποφευχθεί η εξάπλωση.
– Δείξτε κατανόηση και στα άλλα παιδιά όπως δείχνετε και στο δικό σας. Γνωρίζετε πως τα παιδιά περνούν δύσκολες φάσεις και οι οικογένειες τους αντιμετωπίζουν άγχος που μερικές φορές τους οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις. Αν κάποιο παιδί είναι επιθετικό, έχετε την πίστη ότι οι νηπιαγωγοί θα κρατήσουν το δικό σας ασφαλές και θα κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να βελτιώσουν την κατάσταση.
– Αν το δικό σας παιδί είναι επιθετικό. Μπορεί να σας φαίνεται αδιανόητο ότι το «αγγελούδι» σας μπορεί να έχει αυτή τη συμπεριφορά, αλλά έχετε πίστη στα λόγια των νηπιαγωγών και μην αμφισβητείτε τα συμβάντα. Πολλές φορές τα παιδιά αντιδρούν διαφορετικά στο σχολείο σε σχέση με το σπίτι γιατί είναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες. Συνεργαστείτε!
– Αν σας πουν ότι το παιδί σας θα είχε όφελος εάν περνούσε από μια περαιτέρω αξιολόγηση σε κάποιο τομέα των αναπτυξιακών του δεξιοτήτων, αυτό είναι κάτι που δεν λέγεται επιπόλαια. Οι νηπιαγωγοί βλέπουν το παιδί σας όχι μόνο όπως είναι τώρα, αλλά όπως θα είναι στο Δημοτικό Σχολείο. Επιθυμούν να του προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια το συντομότερο δυνατό, οπότε δείξτε εμπιστοσύνη. Δεν είναι κάτι κακό, κάτι που να σας κάνει να ντρέπεστε. Πολλά παιδιά λαμβάνουν βοήθεια από λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κλπ. προκειμένου να βοηθηθούν.
– Αν υπάρχει κάτι που απασχολεί εσάς ή το παιδί σας, πείτε το! Όχι όμως ενώπιον όλων των γονέων και των παιδιών την ώρα της αποχώρησης. Επιδιώξτε την κατ΄ιδίαν συνάντηση με τις νηπιαγωγούς και μιλήστε γι’αυτό που σας απασχολεί. Και οι νηπιαγωγοί επιθυμούν όπως κι εσείς, το παιδί σας να είναι χαρούμενο και είναι πρόθυμες να διορθώσουν τα λάθη τους.
– Τα τυποποιημένα κρουασάν, το σοκολατούχο γάλα και τα μπισκότα δεν είναι γεύμα, είναι ένας μικρός μπουφές επιδορπίων!
– Δώστε προσοχή στις ανακοινώσεις, που υπάρχουν στην είσοδο του σχολείου ή σε σημειώματα μέσα στην τσάντα του παιδιού. Μπορεί να περιέχουν νέα σχετικά με διάφορες δράσεις της τάξης, όπου μπορεί να ζητείται η συμμετοχή σας, κι αν δεν δώσετε προσοχή τότε τις συνέπειες τις υπομένει άθελά του το ίδιο το παιδί.
– Συνέπεια στην ώρα. Το παιδί χάνει ένα κομμάτι από την καθημερινή ρουτίνα του σχολείου, αν συνεχώς καθυστερεί, και έρχεται σε δύσκολη θέση απέναντι στους συμμαθητές και τη νηπιαγωγό του. Ενώ στην αποχώρηση είναι δύσκολο να διαχειριστεί τους λόγους που φεύγει πάντα τελευταίο από το σχολείο.
– Το άρρωστο παιδί πρέπει να μένει στο σπίτι του. Στο σχολείο δεν θα μπορεί να αντεπεξέλθει, αφού δεν θα νιώθει καλά και ταυτόχρονα ενδέχεται να προκαλέσει επιδημία.
– Μην αποκρύπτετε σημαντικές πληροφορίες. Εμπιστευτικά μιλήστε στις νηπιαγωγούς για οποιαδήποτε αλλαγή στη ζωή του παιδιού π.χ. διαζύγιο, νέο μωρό, αλλά και ο,τιδήποτε αφορά το ιατρικό του ιστορικό, προκειμένου να γνωρίσουν καλύτερα τις ανάγκες και τις αδυναμίες του και να δουλέψουν πάνω σ΄αυτές.
– Όχι απουσίες χωρίς σοβαρό λόγο. Περιστασιακά μια μέρα εκτός σχολείου δεν είναι και σπουδαία υπόθεση. Αν όμως αυτό γίνεται συχνά τότε το παιδί λαμβάνει ένα εσφαλμένο μήνυμα. Το σχολείο είναι σημαντικό και αυτό επιβεβαιώνεται με την παρουσία. Μια παρουσία που πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτη.
– Ατυχήματα συμβαίνουν. Οι νηπιαγωγοί κάνουν ό,τι μπορούν προκειμένου να μην συμβεί το παραμικρό μέσα στη σχολική μέρα, αλλά υπάρχει η πιθανότητα να μην δουν κάτι κάποια στιγμή. Είναι αναπόφευκτο.
– Ενισχύστε τις γνώσεις που μεταφέρει το παιδί από το σχολείο με επιπλέον δραστηριότητες, στις οποίες μπορεί να συμμετέχει όλη η οικογένεια. Έτσι το βοηθάτε να εμπεδώσει τις νέες γνώσεις και τελικά να ενισχύσει τη δυναμική της ομάδας στην τάξη.
– Παιχνίδια από το σπίτι. Τα παιχνίδια αυτά δημιουργούν εντάσεις διότι τις περισσότερες φορές τα παιδιά δεν θέλουν να τα μοιραστούν με τους άλλους, αλλά από την άλλη θέλουν να τα παρουσιάσουν σε όλους! Επίσης, κατά έναν περίεργο λόγο, πάντα τα παιχνίδια αυτά καταλήγουν σπασμένα!
– Ακολουθήστε τους κανόνες που το παιδί έχει μάθει στο σχολείο, και αντικειμενικά ισχύουν, για να τους ακολουθήσει κι αυτό. Με το να αμφισβητείτε τη σημαντικότητά τους, το σχολείο χάνει την αξιοπιστία του και το παιδί βρίσκεται μπροστά σε διλήμματα που δυσκολεύεται να διαχειριστεί.
– Δεν μπορούν όλα τα παιδιά να συμπαθήσουν τη δασκάλα τους αμέσως (προφανώς ούτε και εσείς!). Χρειάζεται χρόνος για να χτιστεί η εμπιστοσύνη και ο αμοιβαίος σεβασμός. Υποστηρίξτε τις νηπιαγωγούς και αποφύγετε τις όποιες ενστάσεις σας μπροστά στο παιδί. Γίνεται το σωστό παράδειγμα στη δημιουργία ισορροπημένων σχέσεων.
– ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗ. Θα αναπτύξει όμως όλες τις κιναισθητικές, αντιληπτικές, μνημονικές, γλωσσικές και μεταγλωσσικές ικανότητες, που το καθιστούν έτοιμο να εκπαιδευτεί αβίαστα και αποτελεσματικά, χωρίς να δυσκολευτεί/πιεστεί/απογοητευτεί στην εκμάθηση της γραφής και της ανάγνωσης, ένα χρόνο αργότερα στην Α΄ Δημοτικού.
Οι περισσότεροι γονείς, ξεκινώντας το παιδί τους το Νηπιαγωγείο, επιθυμούν να του προσφέρουν τα καλύτερα, ενώ έχουν αγωνία για το αν το παιδί τους θα καταφέρει να ανταποκριθεί σε όλα όσα θα του ζητηθούν σε αυτό τον νέο χώρο.
Στο πλαίσιο της ολόπλευρης ανάπτυξης του παιδιού, ένας από τους ρόλους του Νηπιαγωγείου είναι η σταδιακή προετοιμασία και η προσαρμογή των παιδιών στις μελλοντικές απαιτήσεις που θα συναντήσουν στο Δημοτικό.Σε τι, όμως, έγκειται η σωστή προετοιμασία; Ένα από τα θέματα που συζητείται αρκετά είναι το θέμα της Γραφής και της Ανάγνωσης. Ας δούμε τι έχουν να μας πουν οι ειδικοί για αυτό το θέμα.
Πρέπει να μάθει να γράφει και να διαβάζει ένα παιδί από το Νηπιαγωγείο; της Έρης Πιπεράκη
Είναι ένα ερώτημα που απασχολεί τους γονείς και προβληματίζει αρκετούς εκπαιδευτικούς, αφού αρκετά συχνά οι γονείς ανησυχούν, θεωρώντας ότι δεν πρέπει να χάνεται χρόνος και ότι το παιδί τους πρέπει ήδη από το νηπιαγωγείο να μάθει ν’ αναγνωρίζει αλλά και να γράφει τα γράμματα κι έτσι συνθέτοντάς τα να γράφει και να διαβάζει λέξεις.
Είναι όμως έτοιμα τα παιδιά αυτής της ηλικίας να εκπαιδευτούν στη γραφή και ανάγνωση ή μήπως εκπαιδεύοντάς τα παραβλέπουμε όλους αυτούς τους παράγοντες που πρέπει να έχουν αναπτυχθεί επαρκώς, ώστε ένα παιδί να ενταχθεί αβίαστα και φυσικά αποτελεσματικά στο γραπτό λόγο;
Ο προφορικός λόγος είναι εγγενές συστατικό της ανθρώπινης φύσης. Όλα τα παιδιά κατακτούν τη γλώσσα του άμεσου περιβάλλοντός τους και αποκτούν προφορικό λόγο, εφόσον δεν υπάρχουν σοβαρά αισθητηριακά ή νευρολογικά προβλήματα. Ο προφορικός λόγος δε διδάσκεται αλλά κατακτιέται μέσα σ’ ένα πλαίσιο όπου υπάρχει επικοινωνία και αλληλεπίδραση.
Αντίθετα, ο γραπτός λόγος δεν αποτελεί μέρος της υπόστασης του ανθρώπου. Για ν’ αποκτήσουν τα παιδιά γραπτό λόγο πρέπει να διδαχθούν συστηματικά και να εξασκηθούν, αλλά πρώτα πρέπει να έχουν φτάσει σ’ ένα τέτοιο σημείο αισθητηριακής και νευρολογικής ωρίμανσης που θα τους επιτρέψει ν’ αναπτύξουν ομαλά αυτήν την ικανότητα, χωρίς να δυσκολευτούν και ν’ απογοητευτούν.
Για να μπορέσει ένα παιδί να γράψει και να διαβάσει χρειάζεται να έχει αναπτύξει:
Καλή αντίληψη του χώρου και δεξιότητες προσανατολισμού στο χώρο, ώστε να κατανοεί οδηγίες που αφορούν χωρικές έννοιες.
Ικανότητες παρατήρησης και οπτικής διάκρισης.
Ικανότητες ακουστικής διάκρισης.
Οπτική και ακουστική μνήμη.
Ικανότητες σειροθέτησης.
Μνήμη αλληλουχιών.
Επαρκές λεξιλόγιο και κατανόηση των νοημάτων που εκφέρονται μέσω
των λέξεων.
Ικανότητα αναγνώρισης των μερών ενός όλου.
Ικανότητα διάσπασης του όλου σε μέρη.
Ικανότητα σύνθεσης του όλου από τα μέρη που αποτελείται.
Ικανότητες ομαδοποίησης και ταξινόμησης πληροφοριών.
Αυτοέλεγχο για να διατηρεί την προσοχή του.
Φωνολογική επίγνωση.
Όλες αυτές τις ικανότητες, το νήπιο τις κατακτά κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του στο νηπιαγωγείο ενώ παράλληλα, σταδιακά, αποκτά φωνολογική επίγνωση.
Για να μάθει ανάγνωση και γραφή ένα παιδί πρέπει πρώτα να έχει αποκτήσει φωνολογική επίγνωση. Να κατανοήσει δηλαδή ότι οι λέξεις αποτελούνται από μικρότερες μονάδες χωρίς νόημα (συλλαβές – φωνήματα) και ν’ αρχίσει να σκέφτεται πάνω στη γλώσσα, διακρίνοντας αρχικά τις συλλαβές και μετά τα φωνήματα από τα οποία αποτελείται μια λέξη.
Αν ένα παιδί δεν μπορεί να μας πει από ποιες συλλαβές αποτελείται η λέξη «γάλα» τότε δεν θα καταφέρει να μάθει να τη διαβάζει όσο κι αν του διδάξουμε ανάγνωση και μόνο όταν καταφέρει να την αναλύσει στα φωνήματα που την αποτελούν, τότε πλέον θα μπορέσει ν’ αντιστοιχίσει τα φωνήματα με οπτικά σχήματα δηλαδή γράμματα.
Ένα παιδί μπορεί να καταλάβει ότι τη λέξη μπορούμε να τη χωρίσουμε όχι μόνο σε συλλαβές αλλά και σε φωνήματα, να κάνει δηλαδή φωνημική ανάλυση και σύνθεση, γύρω στην ηλικία των 6 ετών.
Μόνο αφού έχει κατακτήσει αυτή την ικανότητα, μπορούμε να προχωρήσουμε στην αντιστοίχηση, δηλαδή στη σύνδεση των φωνημάτων με την εικόνα τους (γράμματα) και στη γραφή των λέξεων. Μέχρι τότε, τα νήπια μπορεί ν’ απεικονίζουν κάποια γράμματα, ακόμα και το όνομα τους ή και λέξεις που βλέπουν, αλλά στην πραγματικότητα απεικονίζουν κάποια σύμβολα χωρίς να έχουν κατανοήσει το γλωσσικό τους φορτίο.
Στο Νηπιαγωγείο, όλες οι δραστηριότητες λαμβάνουν υπόψη τις ατομικές διαφορές από νήπιο σε νήπιο, δεδομένου ότι κάποια νήπια κατακτούν ορισμένες ικανότητες νωρίτερα από κάποια άλλα, τα οποία με τη σειρά τους επιδεικνύουν καλύτερη επίδοση σε άλλους αναπτυξιακούς τομείς.
Στην εξελικτική τους πορεία, όλα τα παιδιά θα κατακτήσουν ικανότητες απαραίτητες για να αντιμετωπίσουν τις μελλοντικές απαιτήσεις στο Δημοτικό.
Η εξέλιξη κιναισθητικών, αντιληπτικών, μνημονικών, γλωσσικών και μεταγλωσσικών ικανοτήτων που γίνεται στο Νηπιαγωγείο, καθιστά ένα νήπιο έτοιμο να εκπαιδευτεί αβίαστα και αποτελεσματικά, χωρίς να δυσκολευτεί/πιεστεί/απογοητευτεί, στην εκμάθηση ανάγνωσης και γραφής ένα χρόνο αργότερα, στην Α΄ Δημοτικού.
Η Έρη Πιπεράκη εργάζεται ως ψυχολόγος και ειδική παιδαγωγός στα Εκπαιδευτήρια Δούκα. Είναι κλινική ψυχολόγος και κάτοχος master ειδικής αγωγής από το Northern Illinois University / USA.
Αντιμετώπιση σχολικού εκφοβισμού
Διώξτε υγιεινά μια κι έξω τις ψείρες
Ένας εναλλακτικός τρόπος απομάκρυνσης των ψειρών είναι το προσεκτικό, επαναλαμβανόμενο χτένισμα των μαλλιών. Είναι μια καλή επιλογή σε μικρά παιδιά ή σε περιπτώσεις που δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τοπικά αντιφθειρικά
Οι ψείρες είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο στα παιδιά, ειδικά τους πρώτους μήνες της σχολικής χρονιάς. Η εμφάνισή τους προκαλεί μεγάλο πονοκέφαλο στους γονείς, γιατί θεωρούν ότι πολύ δύσκολα μπορούν να απαλλαχθούν από αυτές. Δεν υπάρχει, όμως, στην πραγματικότητα κανένας λόγος ανησυχίας... Υπάρχουν τρόποι να απαλλαχθείτε. Αλλωστε, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Διαβάστε στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί συμβουλές υγείας για να απαλλαγείτε μια και έξω από τις ψείρες.
Οι ψείρες είναι παράσιτα που απαντούν στον ανθρώπινο οργανισμό από τα αρχαία χρόνια. Τον άνθρωπο προσβάλλουν τρία είδη ψείρας: η ψείρα του τριχωτού της κεφαλής, η ψείρα του σώματος και η ψείρα του εφηβαίου.
Συναντώνται κυρίως στην παιδική ηλικία και αυτό διότι διασπείρεται πολύ εύκολα από παιδί σε παιδί κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, μέσω αντικειμένων κοινής χρήσης (βούρτσες, πετσέτες, κλινοσκεπάσματα κ.τ.λ.), ακόμη και από τα ρούχα των παιδιών που κρέμονται σε διπλανές κρεμάστρες στο σχολείο ή τους παιδικούς σταθμούς.Είναι σημαντικό να ανιχνευθεί και να θεραπευθεί γρήγορα, για να αποφευχθεί η μετάδοσή της σε άλλα άτομα, ενώ φαίνεται ότι υπάρχουν αρκετές επιλογές αποτελεσματικής θεραπείας.
Η ψείρα του τριχωτού της κεφαλής είναι ένα μικροσκοπικό γκρίζο-λευκό έντομο, μεγέθους μόλις 3-4 χιλ., που μπορεί να απομυζεί αίμα και με τα πόδια της να προσκολλάται γερά στις τρίχες. Η θηλυκή ψείρα ζει περίπου ένα μήνα, στη διάρκεια του οποίου γεννά 7-10 αβγά την ημέρα, τα οποία «στερεώνει» σταθερά στη βάση των τριχών του ατόμου ξενιστή. Τα αβγά ή κόνιδες παραμένουν στο τριχωτό και απομακρύνονται καθώς μεγαλώνουν οι τρίχες. Οι κόνιδες που εντοπίζονται σε απόσταση μεγαλύτερη του ενός εκατοστού από το τριχωτό δηλώνουν ότι δεν μπορούν να προκαλέσουν λοίμωξη. Η ψείρα δεν πετά ούτε και μεταφέρεται από τα κατοικίδια ζώα. Η ώριμη ψείρα μπορεί να επιβιώσει 48 με 55 ώρες μακριά από το δέρμα του ξενιστή.
Διάγνωση
Η απομόνωση κόνιδας και όχι ζωντανής ψείρας δεν σημαίνει απαραίτητα ενεργό λοίμωξη, οι κόνιδες μπορεί να παραμένουν μήνες έπειτα από επιτυχή θεραπεία. Το κέντρο πρόληψης και ελέγχου λοιμώξεων της Αμερικής (CDC) δηλώνει ότι ενεργό λοίμωξη μπορεί να υποστηρίξει η εύρεση πολλών αβγών εντός 6,5 εκατοστών της τρίχας από τη ρίζα. Πάντως και αυτό το κριτήριο συχνά οδηγεί σε υπερδιάγνωση. Αλλοι υποστηρίζουν ότι η διάγνωση πρέπει να βασίζεται μόνο στην απομόνωση ζωντανών.
Η απομόνωση είναι ευκολότερη με το συστηματικό χτένισμα των μαλλιών, ιδανικά βρεγμένων, αλλά και στεγνών, με ένα χτενάκι με πολύ λεπτά δόντια. Η μέθοδος αυτή είναι σαφώς πιο ασφαλής σε σχέση με την απλή επισκόπηση του τριχωτού.
** Χτενίστε τα μαλλιά αρχικά με μια κανονική βούρτσα για να ξεμπερδέψετε τα μαλλιά.
** Τοποθετήστε το χτενάκι στην κορυφή του κεφαλιού και χτενίστε επιμελώς από τις ρίζες έως τις άκρες των μαλλιών.
** Χτενίστε με αυτόν τον τρόπο όλο το κεφάλι τουλάχιστον 2 φορές.
Σε πρακτικό επίπεδο οι περισσότεροι ειδικοί συγκλίνουν στην άποψη ότι αν απομονωθούν μόνο κόνιδες και το άτομο έχει υποβληθεί σε θεραπεία πρόσφατα, πρέπει να αφαιρεθούν οι κόνιδες και να επανεξεταστούν τα μαλλιά σε 3-4 ημέρες. Αν δεν έχει προηγηθεί θεραπεία συνιστάται να ξεκινήσει.
Θεραπεία
Τοπικά αντιφθειρικά, χτένισμα βρεγμένων μαλσλιών και αγωγή από το στόμα έχουν μελετηθεί για την αντιμετώπιση της φθειρίασης. Στο εμπόριο υπάρχουν διάφορα τοπικά αντιφθειρικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε παιδιά άνω των 2 χρόνων και το μαλαθείον για παιδιά άνω των 6 χρόνων.
*** Ακολουθήστε προσεκτικά τις οδηγίες του κατασκευαστή για την εφαρμογή των τοπικών σκευασμάτων. Τυπικά λούζετε το κεφάλι του παιδιού, ξεπλένετε και στεγνώνετε με μια πετσέτα. Απλώνετε το αντιφθειρικό σε όλο το τριχωτό της κεφαλής και το αφήνετε για 10 λεπτά· κατόπιν ξεπλένετε καλά με νερό. Μόνο το μαλαθείο πρέπει να παραμείνει στο τριχωτό της κεφαλής για 8-12 ώρες.
*** Μη χρησιμοποιείτε σαμπουάν για 2 ημέρες μετά τη χορήγηση του τοπικού αντιφθειρικού. Μία δεύτερη εφαρμογή απαιτείται για τις πυρεθρίνες, τα πυρεθροειδή και το benzyl alcohol 7-10 μετά. Στο μεσοδιάστημα θεραπείας δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σαμπουάν με conditioners και δεν πρέπει να γίνεται στέγνωμα των μαλλιών με σεσουάρ. Το ξίδι, τα conditioners και ο ζεστός αέρας αδρανοποιούν το αντιφθειρικό που έχει παραμείνει. Δεν χρησιμοποιούμε το ίδιο προϊόν στο ίδιο άτομο πάνω από τρεις φορές.
*** Πλην της τοπικής αγωγής, οι μαξιλαροθήκες, τα σεντόνια και οι πετσέτες που ήρθαν σε επαφή με τα μαλλιά, καθώς και οι βούρτσες και χτένες που χρησιμοποιήθηκαν έως και 48 ώρες πριν από την έναρξη της αγωγής, πρέπει να πλυθούν με ζεστό νερό. Θερμοκρασία νερού 55°C καταστρέφει την ώριμη ψείρα και τα αβγά σε 5 λεπτά. Τα έπιπλα, χαλιά και καθίσματα αυτοκινήτων πρέπει να καθαριστούν με ηλεκτρική σκούπα. Αντικείμενα που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί για περισσότερο από 2 ημέρες προ της έναρξης της αγωγής είναι απίθανο να είναι μολυσμένα με ζωντανές ψείρες, καθώς η ψείρα δεν μπορεί να επιβιώσει εκτός ανθρωπίνου σώματος για πάνω από 48 ώρες.
*** Το στεγνό καθάρισμα (καθαριστήριο) δεν θεωρείται αποτελεσματικό.
*** Οτιδήποτε δεν πλένεται (λούτρινα κουκλάκια κ.τ.λ.) πρέπει να απομονώνεται σε πλαστική σακούλα για 12-14 ημέρες.
*** Ενας εναλλακτικός τρόπος απομάκρυνσης των ψειρών είναι το προσεκτικό, επαναλαμβανόμενο χτένισμα των μαλλιών. Είναι μια καλή επιλογή σε μικρά παιδιά (κάτω των δύο ετών, που δεν μπορούν να λάβουν τοπική αγωγή) ή σε περιπτώσεις που δεν θέλουμε ή δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τοπικά αντιφθειρικά.
*** Υγράνετε τα μαλλιά και προσθέστε μία λιπαντική ουσία, όπως κοντίσιονερ, λάδι ελιάς ή ξίδι. Χτενίστε επανειλημμένα έως ότου καμία ψείρα να μην είναι ορατή επάνω στη χτένα. Επαναλάβετε κάθε 3-4 ημέρες για αρκετές εβδομάδες, συνεχίζοντας οπωσδήποτε για 2 εβδομάδες μετά την ανεύρεση έστω και μιας ζωντανής ψείρας. Η μέθοδος θεωρείται αρκετά αποτελεσματική, αν και χρονοβόρα. Η αγωγή από το στόμα γενικά φυλάσσεται για τις περιπτώσεις που θα αποτύχει η τοπική αντιφθειρική αγωγή. Περιλαμβάνει φάρμακα όπως η τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη (Septrin), η οποία δρα σκοτώνοντας απαραίτητα για τη ζωή της ψείρας συμβιωτικά βακτήρια. Σε ανθεκτικές περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με τοπικά σκευάσματα. Υπάρχουν μελέτες που έχουν εξετάσει τη χρήση λοσιόν και άλλων υλικών (λάδι ελιάς, βούτυρο, μαγιονέζα, βαζελίνη), τα οποία εφαρμόζονται στο κεφάλι και αφήνονται να στεγνώσουν. Στόχος είναι η πρόκληση ασφυξίας στις ψείρες.
Επίσης χρήση σεσουάρ με θερμοκρασία στην επιφάνεια των τριχών 50°C επί 5' έχει πολύ καλά αποτελέσματα. Το γεγονός πάντως είναι ότι οι ψείρες δύσκολα παθαίνουν ασφυξία. Θεραπείες που χρησιμοποιούν βενζίνη ή πετρέλαιο δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται, γιατί μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές βλάβες.
Πρόληψη
Ο καλύτερος τρόπος να αποφύγετε τις ψείρες είναι η πρόληψη. Ενήλικοι και παιδιά, που συγκατοικούν με άτομο που έχει διαγνωστεί με φθειρίαση, πρέπει να εξετάζονται για ψείρες και να θεραπεύονται αν χρειάζεται. Αν κοιμούνται στο ίδιο κρεβάτι, πρέπει να θεραπεύονται ακόμη και αν δεν βρεθούν ψείρες ή κόνιδες. Αν το παιδί σας έχει μακριά μαλλιά, φροντίστε να είναι πάντοτε δεμένα όταν πηγαίνει στο σχολείο. Ετσι δεν θα έρθουν σε επαφή με τα μαλλιά άλλων παιδιών που μπορεί να έχουν πάνω κόνιδες ψείρας. Ρίξτε μία σταγόνα αιθέριο έλαιο λεβάντας στη χτένα του παιδιού. Το λαδάκι μένει στα μαλλιά και απωθεί τις ψείρες (παρόμοια δράση έχουν τα αιθέρια έλαια ευκαλύπτου, τσαγιόδεντρου και δεντρολίβανου).
Της ΦΩΤΕΙΝΗΣ Β. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ παιδιάτρου-νεογνολόγου, διδάκτορος Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Ξεχάστε τους ψηφιακούς ιθαγενείς,
ιδού πώς τα παιδιά χρησιμοποιούν πραγματικά το Διαδίκτυο!
Οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους οι γονείς διαχειρίζονται τη χρήση της τεχνολογίας από τα παιδιά τους, δημιουργούν τρεις ξεχωριστούς τύπους τεχνολογικών χρηστών θέτοντας το σκηνικό για μια σύγκρουση πολιτισμών, αναφέρει η συγγραφέας Alexandra Samuel. Η εποχή του ψηφιακού ιθαγενούς έχει τελειώσει! Εάν αυτή η δήλωση έρχεται ως ανακούφιση, είστε πιθανότατα είτε ένας παλαιότερος χρήστης τεχνολογίας που έχει κουραστεί να αισθάνεται άσχετος, είτε απογοητευμένος που έχει χιλιοακούσει αυτό το κλισέ. Το 2001, ο σύμβουλος εκπαίδευσης, Marc Prensky δημιούργησε αυτό τον όρο - καλώντας επίσης την αναλογική γενιά "ψηφιακούς μετανάστες" - για να προειδοποιήσει τους δασκάλους όσον αφορά το αναδυόμενο κύμα μαθητών που θα έρχονταν στα σχολεία με νέους τρόπους σκέψης και απορρόφησης πληροφοριών αφού μεγάλωναν με υπολογιστές, βιντεοπαιχνίδια, ψηφιακές συσκευές αναπαραγωγής μουσικής, κάμερες βίντεο, κινητά τηλέφωνα και άλλες συσκευές. Τον όρο οικειοποήθηκαν ειδησεογραφικά πρακτορεία, ακαδημαϊκοί και επιχειρήσεις, ενώ κατέληξε στη διαμόρφωση της κατανόησης των ανθρώπων για την ομάδα που γεννήθηκε από τα μέσα της δεκαετίας του '80 έως τα μέσα της δεκαετίας του '90.
Αλλά ήρθε η ώρα να αποσυρθεί η ιδέα ότι η τεχνολογική επάρκεια και οι κοινωνικές προοπτικές μπορούν να συμπυκνωθούν στο αν κάποιος είναι ψηφιακός ιθαγενής ή όχι. Μέσω της τοποθέτησης περισσότερων από 10.000 γονέων της Βόρειας Αμερικής, έχει διαπιστωθεί ότι οι γονείς διαχειρίζονται τη χρήση της τεχνολογίας από τα παιδιά τους με πολύ διαφορετικούς τρόπους και ως αποτέλεσμα, σύντομα θα προκύψουν τρεις διαφορετικές ομάδες νέων:τα ψηφιακά ορφανά, οι εξόριστοι και οι κληρονόμοι. Αυτοί οι νέοι πλέον εισέρχονται στα πανεπιστήμια και στους χώρους εργασίας (η κάθε ομάδα αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο των παιδιών της Βόρειας Αμερικής κάτω των 18 ετών). Με την κατανόησή τους, μπορούμε να προετοιμαστούμε για μελλοντικές συγκρούσεις και αλλαγές. Φυσικά, όπως οι «ψηφιακοί ιθαγενείς» και οι «ψηφιακοί μετανάστες» του Prensky μοιάζουν υπερβολικά απλοϊκοί σήμερα, οι τύποι - ορφανά, εξόριστοι, κληρονόμοι - αναμφισβήτητα θα αναλυθούν περαιτέρω. Αλλά μας παρέχουν έναν φακό για να σκεφτούμε πώς μεγαλώνουν οι νέοι με την τεχνολογία και τι επιπτώσεις μπορούν να έχουν αυτές οι μορφοποιημένες εμπειρίες.
-
Τα ψηφιακά ορφανά έχουν μεγαλώσει με μεγάλη τεχνολογική πρόσβαση - αλλά πολύ λίγη καθοδήγηση. Έχουν ανατραφεί από γονείς που τους έχουν δώσει σχεδόν απεριόριστη πρόσβαση στην τεχνολογία, όμως οι μητέρες και οι πατέρες τους είχαν λίγες συνομιλίες μαζί τους για το τι μαθαίνουν, βλέπουν και βιώνουν και γιατί αυτό έχει σημασία. Έτσι, τα ορφανά μπορεί να καταλήξουν να δίνουν προτεραιότητα στις διαδικτυακές αλληλεπιδράσεις παρά πρόσωπο με πρόσωπο, κάτι που οδηγεί σε ασταθείς διαπροσωπικές δεξιότητες. Ενώ πιθανότατα θα ενηλικιωθούν αισθάνοντας το διαδίκτυο σαν το σπίτι τους - θα προτείνουν την οργάνωση καθηκόντων καθαριότητας με τους συγκάτοικους τους μέσω μιας εφαρμογής για παράδειγμα, αντί να το συζητούν με τον καφέ τους - μπορεί να μην σκέφτονται πολλά για το τι το σπίτι αυτό θέλουν να είναι. Και χωρίς να προβληματιστούν για τις συνέπειες της τεχνολογίας, θα μπορούσαν να καταλήξουν να φέρουν μερικά από τα χειρότερα του Διαδικτύου σε μια εκτός σύνδεσης κοινωνία (σκεφτείτε το trolling) αντί να συνδράμουν ενεργά για να ανυψώσουν τη ζωή τους εντός και εκτός σύνδεσης.
-
Οι ψηφιακοί εξόριστοι βρίσκονται στο αντίθετο άκρο - έχουν μεγαλώσει με ελάχιστη τεχνολογία. Ο στόχος των γονέων τους ήταν να περιορίσουν την πρόσβαση των παιδιών τους, προκειμένου να καθυστερήσουν την είσοδό τους στον ψηφιακό κόσμο μέχρι την έφηβη ηλικία, αν είναι δυνατόν - όταν τα παιδιά είναι λιγότερο πιθανό να ακούσουν τις συμβουλές των γονιών τους. Πολλοί εξόριστοι θα εκτοξευθούν στην ψηφιακή τους ζωή με εκδίκηση και μπορεί να αγωνιστούν για την εξεύρεση ισορροπημένης προσέγγισης στην τεχνολογία. Θα γίνουν έντονοι χρήστες κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και εκείνοι που ενδέχεται να εισέλθουν σε διάφορες μορφές προβλημάτων στο διαδίκτυο. Άλλοι εξόριστοι, ωστόσο, θα μπορούσαν να συνεχίσουν να ακολουθούν το προβάδισμα των γονιών τους και να εξελιχθούν σε νεο-Λουδίτες. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε συγκρούσεις - ενώ η κοινωνία είναι πρόθυμη να χαμογελά με τους παππούδες που δεν έχουν ακόμη μάθει το texting, είναι ασαφές αν αυτή η ανοχή θα επεκταθεί στους νέους που απορρίπτουν ρητά την τεχνολογία. Οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες θα είναι πρόθυμες να προσφέρουν ευκαιρίες δια ζώσης εξυπηρέτησης για τους πολίτες που απορρίπτουν ιδεολογικά τα ψηφιακά κανάλια; Αυτό είναι το είδος της ερώτησης που αυτοί οι εξόριστοι θα μας αναγκάσουν να απαντήσουμε.
-
Οι ψηφιακοί κληρονόμοι έχουν εντυπωσιακές τεχνολογικές δεξιότητες, χάρη κυρίως στους γονείς και τους δασκάλους τους. Οι ενήλικες μέντορες τους ενθάρρυναν και κατεύθυναν την τεχνολογική τους εκπαίδευση με μαθήματα και συνομιλώντας μαζί τους για να είναι υπεύθυνοι χρήστες του Διαδικτύου. Μέχρι τη στιγμή που πηγαίνουν στο πανεπιστήμιο, ξέρουν πώς να χτίσουν ιστότοπους, να κινηματογραφήσουν και να επεξεργαστούν βίντεο. Εικάζεται ότι θα φέρουν αυτό το τεχνολογικά δημιουργικό "maker" με προσανατολισμό στις καταναλωτικές, κοινωνικές και πολιτικές τους συναντήσεις, απαιτώντας ψηφιακά και προγραμματιζόμενα προϊόντα και υπηρεσίες, όπως: ηλεκτρονικές δημοσιεύσεις που σας επιτρέπουν να επιλέξετε το περιεχόμενο που θα δείτε (όπως και πού και πότε θα το δείτε), προϊόντα που υπερβαίνουν την προσαρμογή και κινούνται στη συν-δημιουργία, καθώς και τις κοινότητες που επιτρέπουν στους πολίτες να δημιουργούν υπηρεσίες παρέχοντας δεδομένα, ανοικτές πλατφόρμες στο διαδίκτυο και χώρους χάκερ. Λόγω των υψηλότερων επιπέδων τεχνολογικής κατανόησης, οι κληρονόμοι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν προκλήσεις με λιγότερο ενημερωμένους συνομηλίκους τους, ώστε να χρειαστούν μια μικρή γοητεία και ευελιξία για να τα πάνε καλά με τους άλλους.
Οδηγούμενοι σε σύγκρουση: οι απόψεις και οι μορφές επικοινωνίας αυτών των τριών τύπων. Καθώς ο πολιτισμός μας συνεχίζει τη μετάβασή του από μια αναλογική κοινωνία σε ένα ψηφιακό / αναλογικό υβρίδιο, ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι σχετίζονται με την τεχνολογία, θα διαμορφώσει τις επαγγελματικές τους ευκαιρίες, τη σχέση τους με την εξουσία και τον τρόπο αλληλεπίδρασης μεταξύ τους. Έχουμε ήδη δει το χάσμα του ψηφιακού γονικού ρόλου να προκαλεί διαφωνίες όπως: μεταξύ δύο γονέων για το πότε πρέπει να πάρουν στο παιδί τους ένα κινητό τηλέφωνο, ή μεταξύ των σχολείων και των γονέων σχετικά με τον τρόπο χρήσης της τεχνολογίας στην τάξη, καθώς και μεταξύ δύο οικογενειών που έχουν αντιμαχόμενες αντιλήψεις σχετικά με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια που τα παιδιά τους επιτρέπεται να παίζουν μαζί (ή αν είναι εντελώς συνδεδεμένα). Σε πέντε ή δέκα χρόνια, αυτά τα παιδιά θα είναι ενήλικες που θα κάνουν τις δικές τους αποφασιστικές αναμετρήσεις. Αλλά αυτή τη φορά πρόκειται να λειτουργήσουν για τις εταιρείες που παρέχουν θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης ή εκείνες που βασίζονται στη νεώτερη τεχνολογία, αλλά προσφέρουν μόνο ελεύθερα επαγγέλματα; Όπως επίσης, θα ψηφίσουν τους πολιτικούς που υποστηρίζουν τις πολιτικές που επιθυμούν, ή θα αυτοσχεδιάσουν τις δικές τους εναλλακτικές λύσεις μέσω της διαδικτυακής κοινότητας hacking, πειρατείας και DIY;
Ο αντίκτυπος αυτών των διαφορών θα διαμορφώσει το Διαδίκτυο και τον κόσμο. Τελικά, πώς χρησιμοποιούμε το Διαδίκτυο - αυτό που προσέχουμε, αυτό που αγνοούμε - καθορίζει το περιεχόμενο και την εμπειρία του ίδιου του Διαδικτύου (δείτε το TEDxVictoria Talk: Λόγοι για να σταματήσετε να ζητάτε συγνώμη για την online ζωή σας). Οι ψηφιακοί κληρονόμοι το γνωρίζουν αυτό και μπορούν να διαδραματίσουν έναν ρόλο στην καθοδήγηση της υπόλοιπης γενιάς τους για τη χρήση και τη διαμόρφωση του Διαδικτύου. Είναι επίσης πιθανό ότι οι εντάσεις μεταξύ των τριών ομάδων θα μπορούσαν να εντείνουν την πόλωση που ήδη υφίσταται στο Διαδίκτυο (και στην κοινωνία), καθώς οι διαφορετικές τεχνολογικές προτιμήσεις της κάθε ομάδας τους οδηγούν στην υποχώρηση στις online κοινότητες και στις πλατφόρμες που ταιριάζουν μόνο σε αυτούς.
Αντιμετωπίζοντας την υπόθεση ότι κάθε παιδί που μεγαλώνει σήμερα είναι ένα μέγεθος που ταιριάζει σε όλους τους ψηφιακούς ιθαγενείς, μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι κάθε ένα από αυτά μπορεί να βρει τον δικό του τρόπο να σχετίζεται με την τεχνολογία - είτε με τη χρήση της για την εκτέλεση βασικών εργασιών είτε για τη δημιουργία νέων τεχνολογιών και κόσμων. Γνωρίζοντας τις διαφορές των παιδιών μας από τώρα, είναι αυτό που θα μπορούσε να μας και να τους βοηθήσει να μην παρασυρθούν.
Άποψη: Alexandra Samuel - ideas.ted.com "Forget digital natives here's how kids are really using the Internet"
Περίληψη
Πρόκειται για έναν οδηγό για το γονέα του παιδιού του νηπιαγωγείο, που επιχειρεί να τον πληροφορήσει για ζητήματα που αφορούν στη λειτουργία του ολοήμερου νηπιαγωγείου, να τον βοηθήσει να αντιμετωπίσει κάποια ζητήματα που ενδεχομένως να χρειαστούν ειδική μέριμνα από την πλευρά του και να του δώσει απλές και πρακτικές συμβουλές που σχετίζονται με την πορεία του παιδιού στο νηπιαγωγείο. Εκπονήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος "Ολοήμερα Νηπιαγωγεία".
Χωρίζεται σε επτά ενότητες.
Η πρώτη ενότητα έχει να κάνει με το θεσμό του ολοήμερου νηπιαγωγείου και τα σχετικά ερωτήματα των γονέων.
Η δεύτερη ενότητα πραγματεύεται θέματα υγείας και ασφάλειας στο νηπιαγωγείο.
Η τρίτη ενότητα είναι αφιερωμένη στο παιχνίδι και το ρόλο του στο παιδί και τη ζωή του νηπιαγωγείου.
Η τέταρτη και η πέμπτη ενότητα πραγματεύονται τη μάθηση στο πλαίσιο του νηπιαγωγείου αλλά και πώς μπορούν οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά στη διαδικασία της μάθησης.
Η έκτη ενότητα ασχολείται με τη συνεργασία των γονέων με τους εκπαιδευτικούς.
Η έβδομη ενότητα ασχολείται με τη μετάβαση του παιδιού από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό σχολείο.
Πως προετοιμάζω το παιδί μου για το νηπιαγωγείο
ΑΠΟ LADY BRITT
Το νηπιαγωγείο είναι το πρώτο μεγάλο σκαλοπάτι στην όμορφη πορεία ενός καινούριου μαθητή. Δεν χρειάζονται να ανασύρουμε επιστημονικές έρευνες, αποφθέγματα, μελέτες για να καταδείξουμε τη σημασία του για την ολόπλευρη ανάπτυξη ενός παιδιού. Λίγο πολύ όλοι τις έχετε υπόψη σας. Οι νηπιαγωγοί θα πουν τα δικά τους, οι γονείς θα σκέφτονται τα… δικά τους και εγώ που είμαι και νηπιαγωγός και γονιός μαζί, θα σας τα πω επιγραμματικά όλα.
Πριν ξεκινήσω να σημειώσω ετούτο: το παιδί εγκαταλείπει το ασφαλές, σίγουρο πλαίσιο της οικογένειας για έναν άγνωστο χώρο με άλλα παιδιά, με κάποιους άλλους ενήλικες που θα του επιβάλλουν κάποιους άλλους ενδεχομένως κανόνες. Μην αδικείτε το παιδί σας όταν δείχνει αγχωμένο για το άγνωστο. Όλοι είμαστε αγχωμένοι σε μια νέα αρχή.
Τα παιδιά φοβούνται ότι τα άλλα παιδιά θα τα ενοχλήσουν, θα τους πάρουν τα παιχνίδια, ότι ίσως δε θα ανταποκριθούν σε αυτόν τον νέο κόσμο του σχολείου. Οι κανόνες αλλάζουν, το δωμάτιο που δεν τακτοποιούνταν, τώρα πρέπει να μαζεύεται από τα παιδιά (τάξη), η αποκλειστική αγάπη των γονιών τώρα γίνεται αγάπη με άλλους 25. Για να δούμε…
Τι να περιμένω να μάθει το παιδί μου στο νηπιαγωγείο
Το νηπιαγωγείο είναι ένα σχολείο απόκτησης και βελτίωσης δεξιοτήτων, ένα σχολείο κοινωνικοποίησης και ένταξης στην ζωή που θα αρχίσει να υπάρχει και έξω από τα πλαίσια της οικογένειας.
Χωρίς να σημαίνει ότι στο νηπιαγωγείο δεν αποκτώνται και σημαντικές γνώσεις, εγκυκλοπαιδικού τύπου ή μη, γλωσσικές και μαθηματικές δεξιότητες, η σημαντικότερη αποστολή του νηπιαγωγείου είναι η μόνιμη εγκατάσταση στο χαρακτήρα των παιδιών σημαντικών αξιών και γενικά παραδεκτών συμπεριφορών: ενσυναίσθηση, αλληλεγγύη, περιβαλλοντική σκέψη και συνείδηση, ορθές πρακτικές μελλοντικού πολίτη, αυτονομία και αυτάρκεια, υπευθυνότητα, αφοβία, συνεργασία, μεταμέλεια, εμπιστοσύνη, δημιουργικότητα, επιλογή και απόρριψη, τήρηση των κανόνων, συναισθηματική ενδυνάμωση. Αυτά να περιμένετε και να προσδοκάτε από τη φοίτηση του παιδιού σας στο νηπιαγωγείου. Το Α, το Β, το 4, το 8 και το 1821 είναι σημαντικότατα, αλλά θα έχει πολλά χρόνια μπροστά του, αρχής γενομένης από την Α’ δημοτικού, για να τα κατακτήσει, να τα αξιολογήσει και να τα τους δώσει την αξία που απαιτείται.
Έναν χαρούμενο, ευτυχισμένο, υπεύθυνο και ηθικά δυνατό άνθρωπο θέλουμε να δούμε να προκύπτει τον Ιούνιο, στην αποφοίτησή του από το νηπιαγωγείο.
Πώς να προετοιμάσω το παιδί μου για το νηπιαγωγείο
ΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
-
Περάστε μία έστω φορά απέξω από το νηπιαγωγείο, αν είναι δυνατόν και μια φορά ενώ είναι ανοιχτό πριν τις 11 Σεπτεμβρίου (οι εκπαιδευτικοί φέτος θα βρίσκονται στα σχολεία από τη Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου). Δείτε το, συζητήστε για όσα βλέπετε με το παιδί (την αυλή, κάποια τσουλήθρα ή ό,τι άλλο).
-
Δεν πρέπει επ’ ουδενί εμφανίσουμε το νηπιαγωγείο ως κάτι μεγάλο, φοβιστικό και ανυπέρβλητο που θα σταθεί σαν γιγάντιος βράχος πάνω από το κεφάλι του παιδιού και ανά πάσα στιγμή θα το απειλεί.
-
Αντιθέτως, παρουσιάζουμε το νηπιαγωγείο σαν έναν όμορφο χώρο δημιουργίας, μάθησης και χαράς (αυτό που θα έπρεπε να είναι δηλαδή ούτως ή άλλως) που θα προσδώσει εύρος στην καθημερινότητα του παιδιού, αλλά σε καμία περίπτωση δε θα διακόψει τη σχέση και τους δεσμούς του με την οικογένειά του.
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ-ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ
-
Κάνουμε σαφές στο παιδί ότι θα υπάρχει μια σταθερή, αδιατάρακτη κυκλικότητα κατά τη φοίτησή του.
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάει επειδή δε θέλει.
Δεν υπάρχει περίπτωση να μην το παραλάβει κάποιος το μεσημέρι ή να το ξεχάσει (σταθερό άγχος αρκετών παιδιών).
Δεν υπάρχει περίπτωση να αποφύγει ένα παιδί το σχολείο. Είναι ένας δρόμος που τον περπατάνε όλοι, ένας νόμος απαραβίαστος.
Αλλά δεν υπάρχει και περίπτωση το παιδί να είναι ανυπεράσπιστο σε έναν χώρο «ξένων». -
Δεν προδιαγράφουμε τίποτα. Φράσεις κλασικές όπως «θα κάνεις πολλούς φίλους εκεί«, «η δασκάλα σου θα είναι υπέροχη και θα σας μάθει πολλά πράγματα», «θα παίζεις με τα παιδάκια», είναι πιθανό να φορτώσουν επιπλέον άγχος στο παιδί καθώς τα πράγματα μπορεί να εξελιχθούν πολύ διαφορετικά: η δασκάλα να μην αρχίσει αμέσως να του μαθαίνει πράγματα, τα άλλα παιδιά με το δικό τους άγχος να μην θέλουν να παίζουν μαζί του και όλο αυτό να του εμφανίσει ένα σχολείο εντελώς έξω από αυτό που του περιγράψατε εσείς προσπαθώντας να το δελεάσετε.
-
Καθιστούμε σαφές στο παιδί ότι η/ο νηπιαγωγός είναι ο άνθρωπός του στο σχολείο, ο άνθρωπος στον οποίο μπορεί να πει κάθε του πρόβλημα, να ζητήσει κάθε είδους βοήθεια, να αναζητήσει λύσεις που δεν μπορεί να δώσει ο ίδιος, ακόμα και να μετριάσει ή εξαλείψει τις ανησυχίες του.
Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ «ΣΙΓΟΥΡΙΑ»
-
Εξαιρετικά σημαντική είναι η ψυχολογία των ίδιων των γονιών. Αν η μαμά τρέμει από το άγχος της για το πώς θα τα καταφέρει το παιδί στο νηπιαγωγείο, το παιδί, σαν κυνηγετικός σκύλος, θα το οσμιστεί και θα φροντίσει να δικαιώσει το άγχος της, υιοθετώντας κι αυτό αρκετό από αυτό το άγχος
-
Συνέπεια του προηγούμενου σημείου: δείχνουμε ξεκάθαρη εμπιστοσύνη στο παιδί και τις ικανότητές του, του δείχνουμε με κάθε τρόπο ότι πιστεύουμε πως θα τα πάει περίφημα.
ΜΕ ΠΟΙΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ;
-
Το «Σου έχω εμπιστοσύνη» είναι κάπως καλύτερο από το λίγο πιο βαρύ «Πιστεύω σε σένα» που κρύβει μέσα του κι ένα «κοίτα μη με απογοητεύσεις, κακομοίρη μου». Το «Είμαι σίγουρη ότι θα τα πας περίφημα και σε αυτό», φανερώνει την πίστη μας στο παιδί, ενώ φράσεις όπως «Θα είμαι δίπλα σου σε ο,τι χρειαστείς», «θα μιλάω και εγώ με τη δασκάλα σου για ο,τι χρειάζεσαι», δείχνουν ότι δεν σταματάμε να στεκόμαστε δίπλα στο παιδί μας τώρα που θα πάει στο σχολείο και ότι δεν τα φορτώνουμε όλα στους δασκάλους του. Σημαντική επίσης είναι η κατάδειξη της χαράς μας ότι το παιδί μας μεγάλωσε και μπαίνει σε αυτήν την όμορφη πορεία: «Είμαι περήφανη/-ος που μεγάλωσες και θα πας στο νηπιαγωγείο, όπως όλα τα παιδιά στον κόσμο» ή «Θα σε περιμένω κάθε μεσημέρι να μου πεις τα νέα σου και να τα συζητήσουμε». Είναι φράσεις που δημιουργούν τις γέφυρες ασφάλειας που έχει ανάγκη ένα παιδί πριν το άγνωστο.
«ΦΥΣΙΚΟΣ ΑΠΟΓΑΛΑΚΤΙΣΜΟΣ»
-
Φροντίστε το παιδί να έχει αρχίσει να μένει λίγες ώρες χωρίς την διαρκή παρουσία σας, έστω με κάποιους που εμπιστεύεστε (γιαγιά, θεία κτλ). Ένα παιδί που δεν έχει φύγει ώρα από το χέρι της μητέρας του θα δυσκολευθεί ιδιαιτέρως να το αφήσει για χάρη του σχολείου, του νέου αγνώστου Χ της ζωής του.
-
Να απομακρύνεστε από το χώρο που παίζει. Αν απαιτεί συνεχώς την παρουσία σας στο δωμάτιο που βρίσκεται, σημαίνει ότι πρέπει να κάνετε μια ιδιαιτέρως καλή προετοιμασία, καθώς θα δημιουργηθούν προβλήματα κατά τις πρώτες μέρες.
ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ ΠΡΩΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ
-
Μην ενδώσετε στο χειριστικό κλάμα των πρώτων λεπτών/ωρών/ημερών. Το παιδί νιώθει άγχος και προσπαθεί να αποφύγει το παγόβουνο που το πλησιάζει. Ασφαλώς όμως μην υποτιμήσετε κιόλας το άγχος του. Φράσεις όπως «είσαι μεγάλο παιδί/άντρας/ολόκληρο κορίτσι τώρα και δεν πρέπει να κλαις» μάλλον μεγαλώνουν την απογοήτευση του παιδιού για τον εαυτό του.
-
Να είστε αδιαπραγμάτευτη/-ος ως προς την παραμονή του παιδιού στο σχολείο. Μην ανοίξετε σε καμία περίπτωση ψυχολογικό «παραθυράκι» του τύπου «να το πάρω και να φύγω αφού κλαίει έτσι». Το παιδί πρέπει να διδαχθεί με κάθε τρόπο ότι δεν μπορεί να εκβιάζει καταστάσεις κλαίγοντας.
-
Ένα φιλί, μια όμορφη κουβέντα και ένα «γεια, θα σε πάρω το μεσημέρι» αρκούν. Κρατήστε την όποια συγκίνησή σας μόλις βγείτε από το σχολείο.
-
Δείξτε εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς και μεταφέρετε αυτήν την εμπιστοσύνη στο παιδί σας. Καθυστερώντας ή ενδίδοντας στα δακρύβρεχτα κελεύσματα του, δημιουργούμε ελπίδες διαφυγής.
-
Οι εκπαιδευτικοί έχουν δει πολλές σκηνές έντονων αποχωρισμών. Δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο παιδί που αντιδρά έτσι. Θα σας βοηθήσουν να ομαλοποιηθεί η συμπεριφορά του παιδιού, αρκεί και εσείς να μην ανοίγετε παράθυρα διαφυγής στο παιδί.
-
Οι έχοντες ευαίσθητα παιδιά, δημιουργήστε συνήθειες αποχωρισμού ως τελετουργικές ρουτίνες. Κάθε πρωί πείτε τα νέα σας περπατώντας ως το σχολείο, καθιερώστε μία κίνηση ή μία αγκαλιά αποχαιρετισμού, ένα «καλά να περάσεις» ή ένα «σ’ αγαπώ».
-
Ένας καλός και ειλικρινής διάλογος με το παιδί για την αξία του σχολείου και τη σημασία της φοίτησής το σε αυτό είναι πάντα χρήσιμος. Η βία ωφελεί μόνον βραχυπρόθεσμα, ελάχιστα και είναι βλαπτική σε πλήθος άλλων συμπεριφορών.
ΤΟ ΠΡΩΙΝΟ ΞΥΠΝΗΜΑ
Η εμπειρία μου ως μητέρα και νηπιαγωγός δείχνει ότι αυτό το «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» είναι πολύ σημαντική. Αν ξέρετε ή υποψιάζεστε ότι το παιδί σας είναι από εκείνα που θα καθυστερήσουν σε όλες τις κινήσεις τους το πρωί με αποτέλεσμα να αργήσετε και να δημιουργηθεί εκνευρισμός, προσπαθήστε να ξυπνήσετε λίγο νωρίτερα. Είναι προτιμότερο όλες οι πρωινές κινήσεις να γίνουν ήρεμα και με άνεση, παρά κάτω από το άγχος του χρόνου. Το παιδί δεν ξέρει τι σημαίνει «βιάζομαι». Θεωρεί ότι ο χρόνος του ανήκει. Έτσι, εσείς θα εκνευριστείτε, θα μεταφερθεί και στο παιδί ο εκνευρισμός και το αποτέλεσμα θα είναι μια κακή διάθεση, η οποία κυρίως τις πρώτες μέρες είναι πολύ σημαντικό… να μην υπάρχει.
ΑΥΤΟ-ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ
-
Αν το παιδί αυτο-εξυπηρετείται στην τουαλέτα όλα καλά. Αν όχι, πρέπει να ξεκινήσετε άμεσα εντατικό «φροντιστήριο» αυτονομίας και αυτάρκειας.
-
Στο νηπιαγωγείο τα παιδιά εξυπηρετούνται απολύτως μόνα τους, χωρίς τη βοήθεια εντός της τουαλέτας κανενός.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΦΑΓΗΤΟΥ
-
Στο ίδιο πλαίσιο βρίσκεται και η χρήση κουταλιού/πιρουνιού και η αυτο-ξυπηρέτηση του παιδιού στο φαγητό και το νερό. Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο τρώνε μόνα τους. Η βοήθεια που τους δίνεται είναι διακριτική και στο πλαίσιο να οδηγηθούν σε αυτονομία. Εξασκηθείτε στο άνοιγμα και κλείσιμο του δοχείου/μπολ του, στο δίπλωμα της πετσέτας, στο κράτημα και χειρισμό του πιρουνιού και κουταλιού. Παίξτε το σαν παιχνίδι στο σπίτι, ένα δικό σας, ωφέλιμο και πρακτικό σαβουάρ βιβρ.
-
Αποφύγετε φαγητά που δυσκολεύουν το παιδί. Αν π.χ. έχετε παρατηρήσει δυσκολία στο να τρώει λαδερά, αποφύγετέ τα για ένα διάστημα. Τις πρώτες 10-15 μέρες προτιμήστε φαγητά που αρέσουν ιδιαίτερα στο παιδί (και όχι ανθυγιεινά, έτσι;) για να μην αισθανθεί ότι δεν τα καταφέρνει.
ΡΟΥΧΑ-ΕΝΔΥΣΗ
-
Επιλέξτε μαζί με το παιδί από το βράδυ τα ρούχα που θα φορέσει το πρωί ώστε να αποφύγετε περιττές και ανούσιες πρωινές εντάσεις.
-
Να προτιμήσετε άνετα ρούχα. Σχολείο πάμε, όχι σε δεξίωση του πρέσβη που μας κακομαθαίνει.
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ
-
Τις τελευταίες 2-3 μέρες (τουλάχιστον) πριν το σχολείο προσπαθήστε να μπείτε στις ρουτίνες της χρονιάς. Αυτό σημαίνει να πάψουμε να κοιμόμαστε όσο άτσαλα το κάναμε το καλοκαίρι, να φέρουμε τις συνήθειες που περίπου θα επικρατήσουν όλη τη χρονιά (ύπνος, γεύματα, ώρες, παιχνίδι, υπευθυνότητα χώρου κτλ).
-
Αγοράστε μαζί και αφήστε το να επιλέξει τα σχολικά του: τσάντα, παγουρίνο, δοχείο φαγητού, πετσέτα. Θα το ενθουσιάσει που αυτά τα προσωπικά είδη προορίζονται για έναν μαθητή.
-
«Διανθίστε μυθιστορηματικά» τη δική σας πρώτη φορά στο σχολείο. Είχατε κι εσείς αγωνία, θέλατε κι εσείς να είναι όμορφα, δεν ήταν όλα σούπερ από την πρώτη μέρα αλλά στην πορεία όλα πήγαν υπέροχα κτλ.
ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ
-
Φροντίστε να έχετε περάσει, δεδομένων των εξωτερικών συνθηκών που ίσως δυσκολεύουν τη ζωή μας, ένα όσο το δυνατόν ομορφότερο καλοκαίρι, με χαρά και αγάπη, χωρίς άγχη και βοηθήματα προετοιμασίας. Αυτή είναι μια τεράστια προίκα για μια όμορφη χρονιά στο νηπιαγωγείο (ή δύο αν το παιδί είναι προνήπιο).
Τι να (μην) κάνω πριν και κατά τη διάρκεια της φοίτησής του παιδιού στο νηπιαγωγείο
-
Δεν ακυρώνουμε ή δεν αποδυναμώνουμε μπροστά στο παιδί την δασκάλα (δάσκαλό) του, καθώς το παιδί θα κουβαλήσει στο σχολείο αυτήν την αποδυνάμωση, ακυρώνοντας και το ίδιο την/τον εκπαιδευτικό. Αν έχουμε σχόλια ή διαφωνίες, αυτές πρέπει να γίνονται χωρίς την παρουσία παιδιών.
-
Δεν εμφανίζουμε την/τον νηπιαγωγό ως έναν θηριοδαμαστή που θα βάλει σε σειρά όλα τα κακώς κείμενα. «Τώρα που θα πας στο σχολείο θα σε στρώσει η δασκάλα σου». Αυτή είναι μια λάθος προσέγγιση και συχνά η αιτία που ένα παιδί κλαίει και δυσκολεύεται να αποχωριστεί για καιρό τη μητέρα του το πρωί κατά την προσέλευση.
-
Μη φοβάστε το ψαλίδι, το χαρτί, τον μαρκαδόρο, τις μπογιές. Εξοπλιστείτε με μια παρτίδα από αυτά, πάρτε μια ποδιά και ένα νάιλον τραπεζομάντιλο πολλαπλών χρήσεων και εμπιστευθείτε τον μικρό καλλιτέχνη σας, θέτοντάς του τα μικρά, σαφή όρια να μην κάνει το σπίτι εργαστήριο του Πικάσο.
-
Να ρωτάτε κάθε μέρα το παιδί σας πώς πέρασε, τι του άρεσε, αν υπάρχει κάτι που το ενόχλησε. Να λέτε τα νέα σας καθημερινά, έστω και για λίγα λεπτά.
-
Συμμαχήστε με τους εκπαιδευτικούς στις καλές πρακτικές που ενδεχομένως να επιδιώξουν να περάσουν στο παιδί: π.χ. διατροφικές συνήθειες, ασφάλεια, ανακύκλωση/αειφορία, ημέρα παιχνιδιού από το σπίτι, κυκλοφοριακή αγωγή κ.α. Η δική σας υποστήριξη σε ορθές συμπεριφορές θα παγιώσει την προσπάθεια του σχολείου (εφόσον αυτή υπάρχει).
-
Προσέλθετε με θετική διάθεση στο σχολείο, ακόμα κι όταν κάτι σας προβληματίζει ή δεν είναι κατανοητό. Με συζήτηση λύνονται τα περισσότερα ζητήματα.
Να έχετε μια υπέροχη χρονιά. Με εμπιστοσύνη, αγάπη, χαμόγελο.
Ασφάλεια στο Διαδίκτυο
Η ιδιωτική σου ζωή είναι πολύτιμη.
Για όλους μας υπάρχουν πράγματα που δεν θα θέλαμε να μοιραστούμε με άλλους ανθρώπους. Όχι απαραίτητα επειδή πρέπει να τα κρατήσουμε κρυφά, αλλά επειδή αποτελούν αποκλειστικά προσωπική μας υπόθεση.
Υπάρχουν φορές που μπορεί να θες να παραμείνεις εντελώς «ανώνυμος». Και να νιώθεις ασφαλής ότι δεν υπάρχει κάποιος που ξέρει τα πάντα για τη ζωή σου ή είναι σε θέση να παρακολουθεί όλες σου τις δραστηριότητες.
Γι’ αυτό πρέπει να μπορείς να επιλέγεις ποιες πληροφορίες δίνεις στους άλλους και ποιες κρατάς μόνο για τον εαυτό σου.
Τα προσωπικά σου δεδομένα είναι όλες οι πληροφορίες που αναφέρονται σε σένα. Είναι το όνομά σου, η διεύθυνσή σου, ο αριθμός του κινητού σου, το σχολείο στο οποίο πηγαίνεις, τα μέρη όπου ταξιδεύεις, τα αντικείμενα που αγοράζεις, το προφίλ σου στο Facebook, οι φωτογραφίες σου από πέρυσι το καλοκαίρι, το βίντεο της παρέας σου από τη χθεσινή γιορτή...
Διατηρώντας τον έλεγχο των προσωπικών σου δεδομένων, διατηρείς και τον έλεγχο της ιδιωτικής σου ζωής.
Μπορεί να εκπλαγείς αν σκεφτείς πόσες αποφάσεις παίρνεις για τα προσωπικά σου δεδομένα και την ιδιωτικότητά σου κάθε μέρα... και πόσο σημαντικές μπορεί να είναι αυτές...
