Η κυρά Καλή και οι μήνες

Η κυρα-Καλή είναι μια γυναίκα που έχει πάντα μια καλή κουβέντα να πει στους άλλους ανθρώπους. Αντίθετα, από το στόμα της κυρα-Κακής καλός λόγος δε θα βγει. - Τι θα συμβεί στις δύο αυτές γυναίκες, όταν συναντήσουν τους δώδεκα μήνες; - Πώς θα ήταν η ζωή σου, αν έλειπαν από αυτή κάποιοι μήνες; - Τελικά η καλοσύνη ανταμείβεται; Απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα μας δώσει το κλασικό αυτό ελληνικό παραδοσιακό παραμύθι.

Αρχή του παραμυθιού, καλησπέρα της αφεντιάς σας!

Σε ένα μικρό χωριό, πριν πολλά-πολλά χρόνια, ζούσε μια γυναίκα η κυρά –Καλή. Ήταν χειμώνας κι έκανε κρύο. Έτσι, η κυρά-Καλή, σηκώθηκε το πρωί και πήγε στο δάσος να μαζέψει ξύλα για το τζάκι της. Εκεί που περπατούσε, ο ουρανός άστραψε και μια ξαφνική μπόρα ξέσπασε, βρίσκοντάς την αφύλαχτη. Για καλή της τύχη όμως, εκεί παραδίπλα, υπήρχε μια καλύβα που ποτέ άλλοτε δεν την είχε προσέξει. Λες κι εμφανίστηκε μαγικά εκείνη τη στιγμή. Χωρίς να το σκεφτεί και πολύ, πλησίασε και χτύπησε την πόρτα. Της άνοιξαν αμέσως και μπήκε μέσα. Στο καθιστικό, ένα μεγάλο τζάκι έκαιγε για τα καλά και μπροστά του καθότανε ένας συμπαθητικός γέρος με μια άσπρη μακριά γενειάδα. Γύρω του υπήρχαν δώδεκα όμορφα παλικάρια. Τα τρία φορούσαν γούνες, τρία είχαν στα μαλλιά τους στεφάνια από λουλούδια, τρία είχαν στεφάνια από στάχυα και τα τρία τελευταία φορούσαν στεφάνια από σταφύλια. Η κυρά-Καλή τα έχασε μα δεν φοβήθηκε.

Ζωγραφιά της Εύης Καπατζιά, εμπνευσμένη από το παραμύθι της προφορικής παράδοσης «Οι 12 μήνες»

Καλώς την κυρούλα…κάτσε να ξαποστάσεις.

…της είπαν τα παλικάρια με μια φωνή!

Α! Σας ευχαριστώ καλά μου παιδιά!

…απάντησε η κυρά-Καλή κι έκατσε δίπλα στο τζάκι.

Πιάσαν την κουβέντα και κάποια στιγμή ο γέροντας τη ρώτησε:

Ποιο μήνα αγαπάς περισσότερο; Ποιος είναι ο καλύτερος απ’ όλους;

Η κυρά-Καλή, αφού το σκέφτηκε για λίγο, απάντησε με ευγενική και καλοσυνάτη φωνή :

Όλοι οι μήνες του χρόνου είναι καλοί και ευλογημένοι. Όλοι έχουν τις χάρες τους και τις ομορφιές τους. Για παράδειγμα, ο Γενάρης φέρνει τα χιόνια και τα παιδιά βγαίνουν έξω να παίξουν μαζί του και να φτιάξουν χιονάνθρωπους. Ο Φλεβάρης φέρνει την αποκριά κι όλοι μασκαρεύονται ζητώντας από τους άλλους να τους αναγνωρίσουν. Ο Μάρτης φέρνει τα χελιδόνια, προάγγελοι της Άνοιξης και του καλοκαιριού. Ο Απρίλης την Πασχαλιά, την μεγάλη γιορτή της χριστιανοσύνης και ο Μάης τα λουλούδια που κάνει όλη την πλάση να μοιάζει με πολύχρωμο πίνακα ζωγραφικής. Ο Ιούνης τα χρυσά τα στάχυα και ο Ιούλης τα θαλασσινά τα μπάνια. Αχ… κι ο Αύγουστος μας δίνει φρούτα καλοκαιρινά, δροσιστικά και απολαυστικά. Κι έπειτα ο Σεπτέμβρης φέρνει τρύγο και χαρά. Ο Οκτώβρης τις βροχές που ζητάει η γης να ξεδιψάσει κι ο Νοέμβρης τις ελιές, το πιο παρθένο αγαθό. Ε κι ο Δεκέμβρης τέλος, τι χαρά, τις μεγάλες τις γιορτές, κάλαντα και παιδικές φωνές! Γι’ αυτό σας λέω… όλοι οι μήνες είναι καλοί κι ευλογημένοι!

Ο γέροντας έκανε ένα νεύμα στα παλικάρια κι εκείνα βγήκαν από το δωμάτιο κι υστερα από λίγο γύρισαν κρατώντας ένα δεμάτι ξύλα και ένα βελούδινο πουγγί.

Κυρούλα αυτά είναι για σένα…ξύλα για το τζάκι σου και αυτό το πουγγί που θα το ανοίξεις μόνο όταν φτάσεις στο σπίτι σου και κλείσεις καλά πρώτα την πόρτα. Καλό δρόμο να ‘χεις!

Η κυρά-Καλή τους ευχαρίστησε και τους αποχαιρέτησε παίρνοντας τον δρόμο της επιστροφής. Όταν έφτασε στο φτωχικό της, έκλεισε την πόρτα, άνοιξε το πουγγί και τι να δει!!! Ήταν γεμάτο με χρυσά φλουριά! Σε λίγο καιρό το φτωχικό της κυρά-Καλής έγινε ένα καινούριο όμορφο σπίτι. Φυτεμένο γύρω-γύρω με δέντρα, θάμνους και λουλούδια. Ζούσε ευτυχισμένη με τα παιδιά της και περνούσαν όλοι πολύ καλά. Κι επειδή ήταν καλόψυχη γυναίκα, φρόντιζε να μοιράζει τη χαρά της και τα υπόλοιπα λεφτά της σε όσους συγχωριανούς της, είχαν ανάγκη. Μια γειτόνισσά της βλέποντας αυτές τις αλλαγές τη ρώτησε με κακία:

Τι συμβαίνει με σένα; Πού βρήκες εσύ φτωχιά γυναίκα τόσα λεφτά; Μπας και τα κλεψες;

Η κυρά-Καλή έκατσε και της τα εξιστόρησε όλα, με το νι και με το σίγμα. Η γειτόνισσα ήταν πλούσια και δεν είχε ανάγκη, όμως ζήλεψε και χωρίς να χάσει καιρό ξεκίνησε την επόμενη μέρα το πρωί για το δάσος. Αφού έφτασε στην καλύβα, χτύπησε την πόρτα και της άνοιξαν τα παλικάρια.

Καλημέρα θείτσα…πέρασε να ξαποστάσεις και να σε φιλέψουμε.

Κακή, ψυχρή κι ανάποδη…

…τους απάντησε θυμωμένη και συνέχισε στο ίδιο ύφος…

Ξυλιάσανε τα χέρια μου και πάγωσαν τα πόδια μου μ΄ αυτόν το βρωμόκαιρο.

Παρόλα αυτά, έκατσε δίπλα στο τζάκι και πιάσαν την κουβέντα. Κάποια στιγμή ο γέροντας τη ρώτησε:

Για πες μου να χαρείς, ποιό μήνα αγαπάς περισσότερο; Ποιός είναι πιο καλός;

Όλοι τους είναι χάλια…πάρτον τον έναν και χτύπα τον στον άλλο! Κανέναν δεν αγαπώ. Ο Γενάρης με παγώνει με τα χιόνια και ο Φλεβάρης με ζαλίζει με τα καρναβάλια του που έρχονται όλοι στο σπίτοι και ζητάνε να βρω ποιοί είναι μασκαρεμένοι. Ο Μάρτης φέρνει χελιδόνια και κουτσουλάνε τις αυλές και ο Απρίλης μου φέρνει αλλεργία, φτερνίζομαι και γεμίζω σπυριά. Ο Μάης φέρνει τα λουλούδια, τρέχουν τα παιδιά, φωνές παντού…μου παίρνουνε τ’ αυτιά. Ο Ιούνης φέρνει δουλειές, μπελάδες, ….τρέχα να θερίσεις και τον Ιούλη ν’ αλωνίσεις…ούφ…Ιούλης κι Αύγουστος τι ζέστη! ιδρώτας, μπάνια … άμμο παντού, καύσωνας, μύγες και κουνούπια. Σωστή φρίκη! Ο Σεπτέμβρης πάλι; Τρύγος, κούραση… α πα πα πα… Και τον Οκτώβρη πιο πολλές δουλειές, έρχονται οι βροχές, με τρελαίνουν οι βροντές κι οι αστραπές! Ο Νοέμβρης στρώσε- ξέστρωσε, ψάξε μάλλινα, στρώσε χαλιά και κάνε υπομονή για να αντέξεις του Δεκέμβρη το μπελά: καλικάντζαροι, γλυκά, δώρα, κάλαντα και πάει ο παράς!

Ο γέροντας έκανε ένα νεύμα στα παλικάρια και εκείνα αφού βγήκαν από το δωμάτιο, επέστρεψαν μετά από λίγο φέρνοντας στην κυρά το δεμάτι με τα ξύλα και το πουγγί.

Ορίστε! Αυτά είναι για σένα. Ξύλα για το τζάκι και αυτό το πουγγί που θα το ανοίξεις μόνο όταν φτάσεις στο σπίτι σου, μα μην ξεχάσεις πρώτα να κλείσεις καλά καλά την πόρτα!

…της είπαν τα παλικάρια κι η κυρά έφυγε γρήγορα-γρήγορα και χωρίς να χαιρετήσει κανέναν. Μόλις έφτασε στο σπίτι, πέταξε το δεμάτι με τα ξύλα έξω από την καλύβα και κρατώντας σφιχτά το πουγγί έτρεξε στο σπίτι της. Πρώτα έκλεισε και μαντάλωσε τα παραθύρια και την πόρτα και μετά αναποδογύρισε το πουγγί περιμένοντας να ξεχυθούν τα χρυσά φλουριά. Μα αυτό ήταν γεμάτο φαρμακερά φίδια που απλώθηκαν στο σπιτικό της. Έτσι πήρε ένα μάθημα για τον κακό της τρόπο και τα απαίσια λόγια της ενώ η κυρά-Καλή έζησε ευτυχισμένη κι αγαπημένοι με όλους.

Ψέμματα ή αλήθεια, έτσι λεν’ τα παραμύθια!!!

ΠΗΓΗ: https://paramythades.org/2013/09/20/%CE%B7-%CE%BA%CF%85%CF%81%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CF%8E%CE%B4%CE%B5%CE%BA%CE%B1-%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CE%B5%CF%82/

Το Γ του Γιώργου και του Γιάννη

#Γράμματα

Κι αν θέσω ΟΡΙΑ στο παιδί μου δεν θα με θεωρήσει «κακό γονέα»;

Γράφει η Άντρη Λυσάνδρου, Εγγεγραμμένη Σχολική / Εκπαιδευτική Ψυχολόγος

Τα παιδιά έχουν ανάγκη από σαφείς και σταθερές συναισθηματικές σχέσεις. Η σταθερότητα και ο προγραμματισμός, τους προσφέρει ασφάλεια. Συχνά, η έλλειψη σταθερότητας και οργανωμένου προγράμματος τους προκαλεί άγχος και ανασφάλεια. Το παιδί συνήθως εξωτερικεύει το άγχος και την ανασφάλειά του μέσω αντιδραστικής συμπεριφοράς.

Συχνές αντιδραστικές συμπεριφορές των παιδιών είναι:

• η ανυπακοή

• η άρνηση τήρησης των κανόνων

• η εκδήλωση έντονου θυμού

• η επιθετικότητα

Η αποφυγή, η μείωση ή και εξάλειψη των πιο πάνω αντιδραστικών συμπεριφορών, μπορεί να πραγματοποιηθεί με τη δημιουργία και εφαρμογή σταθερών ορίων από τους γονείς.

Θέτω Όρια: δεν είναι τίποτα παραπάνω από τη δημιουργία και εφαρμογή σταθερών, ξεκάθαρων  και ρεαλιστικών κανόνων.

Σε ποια ηλικία αρχίζω να θέτω όρια στο παιδί μου;

Όσο πιο νωρίς αρχίσετε να θέτετε όρια στο παιδί σας, τόσο το καλύτερο για αυτό όσο και για εσάς. Οι κανόνες, οι οποίοι ορίζονται από εσάς τους γονείς, καλό είναι να είναι πάντα ανάλογοι και κατανοητοί με την ηλικία του παιδιού. Χρειάζεται από πολύ νωρίς να «κατευθύνετε» το βρέφος και να θέσετε τους κανόνες με συνέπεια και σταθερότητα.

Χρειάζεται να καθοδηγήσετε το νήπιο στο τι είναι επιτρεπτό και τι μη επιτρεπτό. Το νήπιο θα επαναλάβει μια μη επιτρεπτή συμπεριφορά, εσείς με υπομονή και επιμονή, χωρίς λεκτική και σωματική βία, θα του δείχνετε ότι δεν σας αρέσει.

Η διαδικασία αυτή είναι πάρα πολύ δύσκολη για εσάς τους γονείς. Τα παιδιά από πολύ μικρή ηλικία αρχίζουν να δοκιμάζουν και να πιέζουν τα όρια με μεγάλη επιμονή, για να δουν ως που μπορούν να φτάσουν. Η επιμονή αυτή συνήθως σας κουράζει, με αποτέλεσμα να χάνετε τη ψυχραιμία σας και κατά συνέπεια τα όρια.

Χρειάζεται να είστε σταθεροί. Το παιδί σας δεν ξέρει τι πραγματικά το βοηθάει στη ζωή, γι’ αυτό απαιτεί λάθος πράγματα τη λάθος ώρα και επιμένει, γιατί είναι ακόμα άπειρο να κρίνει. Εσείς ως γονείς, θα πρέπει να επιμείνετε σε αυτό που λέτε στο παιδί σας να κάνει, για να το μάθει και να μην έχει δυσκολίες στο μέλλον.  Σίγουρα κάποιες φορές μπορεί να μην είστε αρεστοί,  όμως αυτό δε σημαίνει πως είστε κακοί γονείς. Αντιθέτως, εάν προσφέρετε πάντα στα παιδιά αυτά που ζητάνε χωρίς όρια, γίνονται ανασφαλή και αδύναμα να ανταπεξέλθουν στη ζωή.

Τα παιδιά των οποίων οι γονείς θέτουν σταθερά όρια, μεγαλώνουν αναπτύσσοντας αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση σε σύγκριση με τα παιδιά που τους επιτρέπεται να συμπεριφέρονται όπως τους αρέσει.

Συμβουλές στον τρόπο Δημιουργίας, Οργάνωσης και Εφαρμογής «Σωστών» Κανόνων και Ορίων στα παιδιά:

• Φτιάξτε μαζί τους κανόνες και εξηγήστε που αποσκοπούν και γιατί είναι σημαντικό να τηρούνται από όλα τα μέλη της οικογένειας.

• Συναποφασίστε το τι θα συμβεί εάν παραβιαστούν οι κανόνες. Να έχετε συγκεκριμένο σχέδιο, ώστε να θέσετε σαφή όρια, οργανωμένους κανόνες και συνέπειες. Φροντίστε να τηρούνται καθημερινά. Συναποφασίστε εξαρχής ποια θέματα μπορούν να διαπραγματευθούν και ποια όχι.

• Δείξτε Σταθερότητα και Σιγουριά σε αυτά που λέτε.

• Σκεφτείτε και Οργανώστε μαζί με το παιδί σας το καθημερινό του πρόγραμμα.

• Διατηρήστε τη ρουτίνα του παιδιού σας.

• Ακούστε και προσπαθήστε να κατανοήσετε το παιδί σας, έτσι δημιουργείτε σχέση εμπιστοσύνης αναμεταξύ σας.

• Δημιουργήστε υποστηρικτικό περιβάλλον ώστε το παιδί σας να αισθάνεται ασφάλεια, ελευθερία λόγου και κινήσεων.

• Ενθαρρύνετε, ανταμείβετε και επιβραβεύετε τις αποδεκτές συμπεριφορές, π.χ. «Μπράβο που διάβασες τα μαθήματά σου νωρίς» και ΟΧΙ «Τι καλός που είσαι όταν διαβάζεις τα μαθήματά σου νωρίς». Επιβραβεύετε και ενθαρρύνετε το παιδί κάθε φορά που κάνει κάτι μέσα στα όρια «σωστής» συμπεριφοράς που έχετε θέσει, π.χ. όταν μαζεύει τα παιχνίδια του, όταν διαβάζει τα μαθήματα του μέσα στα χρονικά πλαίσια τα οποία θέσατε.

• Καλό είναι να χαρακτηρίζετε τη συμπεριφορά του παιδιού και όχι το ίδιο το παιδί, π.χ. Λέμε στο παιδί: «Το να χτυπάς τον αδελφό σου είναι άταχτη πράξη» και ΟΧΙ «Είσαι άταχτος όταν χτυπάς τον αδελφό σου».

• Διδάξτε στα παιδιά σας τους ηθικούς και κοινωνικούς κανόνες και αποδεκτούς τρόπους συμπεριφοράς. Να θυμάστε πως για το παιδί σας εσείς είστε τα πρότυπά του.

• Δώστε στο παιδί σας τη δυνατότητα επιλογής στα πλαίσια ορίων, π.χ. «Θα πιείς γάλα, το προτιμάς με σοκολάτα ή σκέτο». Αποφύγετε να του επιβληθείτε στο τι να κάνει χωρίς δυνατότητα επιλογής.

• Να έχετε Υπομονή. Αποφύγετε τη λεκτική ή σωματική επιθετικότητα στο παιδί σας, όσο απογοητευμένοι, εκνευρισμένοι ή κουρασμένοι κι αν είστε.

• Ζητήστε από το παιδί σας αυτό το οποίο θέλετε με συνέπεια και σταθερότητα.

• Ότι ζητάτε από το παιδί σας, πρέπει να κυμαίνεται σε λογικά πλαίσια και ανάλογα με την ηλικία του.

• Εξηγείτε πάντα στο παιδί σας γιατί του ζητάμε να κάνει κάτι και γιατί πρέπει να τηρούνται οι κανόνες. Προσοχή! Η εξήγηση πρέπει πάντα να δίνεται στην αρχή και όταν το παιδί είναι ήρεμο.

• Οι συνέπειες από την μη τήρηση των κανόνων πρέπει να είναι άμεσες και όχι καθυστερημένες. Δημιουργείτε αναποτελεσματικές συνέπειες όταν καθυστερείτε να τις θέσετε σε ισχύ.

• Αποφύγετε τις συχνές αρνήσεις και τα συχνά ΟΧΙ. Εάν λέτε στο παιδί σας συνέχεια ΟΧΙ, δεν θα σας πάρει στα σοβαρά όταν υπάρχει λόγος.

• Αποφύγετε τις απειλές, π.χ. δεν λέμε στο παιδί: «δεν θα πας ποδόσφαιρό / χορό εάν δε γράψεις καλά στο διαγώνισμα». Αντιθέτως, μπορείτε να του πείτε τι θα κερδίσει εάν καταφέρει κάτι που δυσκολεύεται.

• Να αναγνωρίζετε και να δέχεστε τα λάθη σας. Ζητήστε συγνώμη εάν είχατε μια λανθασμένη άποψη. Θα είστε ένα καλό πρότυπο και θα σας σεβαστεί περισσότερο.

• Μην ασχολείστε πολύ ώρα με την «κακή» συμπεριφορά του παιδιού. Μπορείτε να του εξηγήσετε τι θα μπορούσε να είχε κάνει και γιατί.

• Είναι πολύ σημαντικό να δείχνετε στο παιδί ότι απορρίπτετε την πράξη του αλλά αποδέχεστε το ίδιο το παιδί. 

• Αποφύγετε τυχόν προσβλητικά σχόλια στα παιδιά σας.

• Η συχνή τιμωρία για ασήμαντα θέματα κάνει κακό στα παιδιά.

• Το παιδί πολύ συχνά προβαίνει σε «κακές» συμπεριφορές, γιατί αναζητά τη σημασία των γονιών του. Αυτές τις συμπεριφορές, όταν τις αντιληφτείτε θα πρέπει απλά να τις αγνοείτε. Δε χρειάζεται να δείχνετε θυμό, εκνευρισμό ή άγχος. Μην ενδώσετε στον αρχικό στόχο του παιδιού, «Να κερδίσει τη σημασία σας με οποιοδήποτε τρόπο».

• Σημαντικό είναι να μην αρκεστούμε στις δικές μας προσδοκίες. Σκεφτείτε πόσο απογοητευόμαστε εμείς όταν αναμένουμε κάτι από εμάς ή κάποιο άλλο και δεν πετυχαίνει. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά μας, τα οποία έχουν να διαχειριστούν τη δική τους και τη δική μας απογοήτευση, με το δικό τους αθώο μυαλό.

Όσο πιστεύουμε και εμπιστευόμαστε τα παιδιά μας τόσο πιστεύουν και εμπιστεύονται και αυτά τον εαυτό τους και μπορούν να μας ακολουθήσουν σε αυτά που τους ζητάμε!

http://mommycool.com.cy/2017/10/12/an-theso-oria-sto-paidi-mou-den-tha-me-theorisei-kako-gonea/

#Άρθρα